Lekarz rozpocznie od zebrania historii zdrowia. Zapyta o Twoje nawyki palenia i czy mieszkasz z osobą palącą. Lekarz zapyta również, czy w pracy byłeś narażony na kontakt z azbestem lub innymi czynnikami powodującymi raka.
Następnie zleci badania obrazowe, aby sprawdzić, czy w płucach nie ma mas. W większości przypadków najpierw zostanie wykonane prześwietlenie klatki piersiowej. Jeśli prześwietlenie wykaże coś podejrzanego, zostanie wykonana tomografia komputerowa. Podczas gdy skaner porusza się wokół Pana/Pani, wykonuje wiele zdjęć. Komputer łączy następnie te obrazy. W ten sposób powstaje bardziej szczegółowy obraz płuc, pozwalający lekarzom na potwierdzenie wielkości i lokalizacji masy lub guza.
Może Pan/Pani również mieć wykonane badanie rezonansu magnetycznego (MRI) lub pozytonowej tomografii emisyjnej (PET).
Skanowanie MRI dostarcza szczegółowych obrazów organów ciała, ale do tworzenia obrazów używa się fal radiowych i magnesów, a nie promieniowania rentgenowskiego.
Skanowanie PET analizuje raczej funkcję tkanki niż anatomię. Rak płuc i wiele innych nowotworów wykazuje intensywną aktywność metaboliczną na skanach PET. Radioaktywny cukier jest wstrzykiwany do żyły. Komórki nowotworowe są bardziej aktywne i potrzebują więcej cukru niż otaczająca je tkanka. To sprawia, że obszary raka świecą jaśniej na skanie.
Jeśli na podstawie tych obrazów podejrzewa się raka, zostaną wykonane kolejne badania w celu postawienia diagnozy, określenia rodzaju raka i sprawdzenia, czy się rozprzestrzenił. Badania te mogą obejmować następujące elementy:
Próbka plwociny – Zbierany śluz jest sprawdzany pod kątem obecności komórek nowotworowych.
Biopsja – Próbka nieprawidłowej tkanki płucnej jest usuwana i badana pod mikroskopem w laboratorium. Tkankę często uzyskuje się podczas bronchoskopii. Może być jednak konieczna operacja, aby odsłonić podejrzany obszar.
Bronchoskopia – Podczas tej procedury, instrument przypominający rurkę jest przekazywany w dół gardła i do płuc. Kamera umieszczona na końcu rurki umożliwia lekarzom poszukiwanie raka i pobranie niewielkiego fragmentu tkanki w celu wykonania biopsji.
Mediastinoskopia – w tej procedurze za pomocą instrumentu przypominającego rurkę pobiera się biopsję węzłów chłonnych lub mas pomiędzy płucami (obszar ten nazywany jest śródpiersiem). Uzyskana w ten sposób biopsja pozwala zdiagnozować typ raka płuc i określić, czy rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne.
Aspiracja cienkoigłowa – za pomocą tomografii komputerowej można zidentyfikować podejrzany obszar. Następnie do tej części płuca wprowadza się maleńką igłę. Igła usuwa kawałek tkanki do badania w laboratorium. W ten sposób można zdiagnozować rodzaj raka.
Torakcenteza – Jeśli w klatce piersiowej gromadzi się płyn, można go zdrenować za pomocą sterylnej igły. Płyn jest następnie sprawdzany pod kątem obecności komórek rakowych.
VATS (torakoskopia wspomagana wideo) – w tym zabiegu chirurg wprowadza do klatki piersiowej przez nacięcie elastyczną rurkę z kamerą wideo na końcu. Może on wtedy szukać raka w przestrzeni między płucami a ścianą klatki piersiowej. Nieprawidłowa tkanka płucna może być również usunięta.
Tomografia komputerowa, PET i skany kości – te badania obrazowe mogą wykryć raka płuc, który rozprzestrzenił się do mózgu, kości lub innych części ciała.
Torakotomia. W niektórych przypadkach może być wymagane większe nacięcie klatki piersiowej w celu pobrania tkanki do badania w laboratorium.
Po zdiagnozowaniu raka, jest on przypisany do „etapu”. Etap wskazuje na wielkość guza i jak daleko się rozprzestrzenił. Etapy od I do III są dalej podzielone na kategorie „A” i „B”. Guzy w stadium I są małe i nie zaatakowały okolicznych tkanek. Etap II i III guzy zaatakowały otaczające tkanki i/lub organy i rozprzestrzeniły się do węzłów chłonnych. Etap IV guzy rozprzestrzeniły się poza klatkę piersiową.
Frazy związane z tekstem: gruczolak płuc, gruczolakorak płuc, gruczolak na płucach, gruczolak pluca lewego, gruczolak złośliwy płuc